Succes is als een vlinder. Wacht tot hij komt en pak hem dan.

─  Oleg Popov  (Russisch clown)

Gaan staan voor publiek, en dan uit het ‘niets’ een clowneske scene maken. Zonder plan, met veel openheid voor het materiaal wat er al is. Meestal is er al iets aan de hand als je op komt als speler, zonder dat je daarvoor gekozen hebt. Je leert om je hiervan bewust te worden zodat je de situatie kunt benutten. Sterker nog: je daartoe kunt beperken.

Het motto: alleen de eerste impuls uitwerken. De tweede impuls komt vaak voort uit angst dat de eerste impuls niet goed genoeg is, of niet interessant genoeg is. Aan jou als speler de uitdaging om de eerste impuls te koesteren en verder te onderzoeken en uit te vergroten. Verder de diepte in naar aanleiding van die eerste schijnbaar kleine impuls, die in uiterste consequentie tot bizarre en uiterst originele scènes kan leiden. Zonder tekst, met fysiek en emotioneel spel.

Geïmproviseerde scènes worden soms onnodig complex door overdadig aanbod: spelers brengen van alles in waarvan het publiek verwacht dat daar ook iets mee gaat gebeuren. Het wordt dan lastig om alle losse eindjes aan elkaar te knopen en het verhaal tot een bevredigend einde te brengen. Vanuit clownerie proberen we de situatie zo eenvoudig mogelijk te houden, soms zonder woorden, vaak met herhaling en het variatie of uitvergroting van emoties. Uit het doorzetten en verder ontwikkelen van een situatie ontstaan vaak zonder voorbedachte rade ‘ondenkbaar’ originele scènes.

Waar gaat de scène over? Het is fijn als je tijdens het improviseren ‘op koers’ blijft en focus houd. Wanneer je alles wat weinig bijdraagt aan de hoofdlijn of het thema van het spel weglaat hoef je minder over je handelen na te denken waardoor je vloeiender, vanzelfsprekender en mindful zult gaan spelen speelt. Je focust vooral op wat er al is, en maakt daar spel van, dan dat je probeert om te verzinnen wat je moet gaan doen. Heb je als speler een ‘probleem’? Zorg dan dat je het zeker niet oplost, maar bewaar dat voor het einde van de scene.

Een andere typerend element uit de clownstraining is het directe contact met het publiek: het doorbreken of juist weglaten van de denkbeeldige vierde wand. Voor iedere improvisator die voor live publiek speelt is het nuttig en vooral leuk om dit contact aan te gaan en te gebruiken binnen het eigen spel. Het is met name deze interactie met het publiek die acteur tot speler maakt.

Deze speelse maar gefocuste publieksinteractie gaan we oefenen en actief toepassen in scènes. We werken zonder clownsneus en zonder clownspersonage zodat de elementen breed toepasbaar zijn. In de avond gaan we spelen met en voor het publiek

Docent Siebe Fockens is de grondlegger van het concept Stand-up Clowning waaruit de de clown-improgroep Cosa Nosa is voortgekomen en o.a. mede-oprichter van het clownskoor Fool Harmony.

Commentaren

commentaren