Vrouw, 65 jaar, ROCK AND ROLL, dichter, zanger, bandleider en icoon. Gekleed in oversized mannencolbert, eeuwig gilet en gestreept shirt, haren slordig langs het gezicht. Ze zingt onveranderd prachtig, haar STEM krachtiger dan ooit. Patty Smith in Paradiso Amsterdam, afgelopen week.
Staand voor het publiek, dat ze ruim SCHENKT en bedankt: I always love being here in Paradise”. Een show van bijna 2 uur, een setlist van nieuw en oud, swingend, hard en tegelijk ingetogen zacht en ontroerend. Een mooie combinatie van STERK en KWETSBAAR. Ik heb gedanst, gezongen, gehuild en gelachen. Ik was er weer.
GEEN POESPAS ook, geen pleasen, valsheid of gelikte praatjes. Wel HUMOR. “It takes more than you babe, to make me take of my clothes”, tegen een man die roept dat ze wat uit moet trekken ivm de hitte in de zaal. Lachsalvo’s. Ze glimlacht en is ONTWAPENEND.
AUTHENTIEK noemen we dat nu. Ik noem het: een GEK en WIJS mens. Iemand die de guts heeft te staan voor wat ze is en niet is, zeker als VROUW. Die zingt over het leven en de schaduwkant ervan en dit tegelijk zo LICHT en vol ENERGIE weet te brengen. Het leven als leermeester. Geen vrouw is zo WARS van alles wat van een vrouw vaak wordt verwacht: vrouwelijk gekleed, make-up, hoge hakken, pleasen, aantrekkelijk en SEXY zijn.
Patti Smith: Because the Night
Als 16-jarige was zij al mijn IDOOL: ik verlangde hevig te zijn zoals zij. Dat ik RAAR was, vreemd en AFWIJKEND, wist ik al lang en ik leefde er ook naar. Ik liep als 15-jarige weg van huis, kraakte woningen, begon een Wereld-en Wetswinkel, runde een jongerencentrum en verhuisde naar Amsterdam. Dus deed alles waar mijn ouderlijk huis niet voor stond. REBELLIE werd dat genoemd, maar nu weet ik dat ik wilde LEVEN WIE IK WAS en waar ik voor stond.
Anders zijn was ook een manier om te VLUCHTEN, me afzetten tegen het DORP en milieu waarin ik opgroeide. Een gezin van 9 waar het motto was: DOE GEWOON zoals de rest. Dat was nodig om de toko te DRAAIEN, het was immers “geen huishouden van Jan Steen hier”.
Zo werd me geleerd dat AANPASSEN de beste overlevingsstrategie was. En heb dat genoeg gedaan. Ik hoopte beloond te worden voor GOED GEDRAG. Ik wist ook dat als je afwijkt, je teruggefloten wordt: zo doen wij dat hier niet. Of erger: uitgestoten en dat je ALLEEN komt te staan. Dat is een EENZAAM gevoel.
Aanpassen DOODT ook elke CREATIVEIT en LEVENDIGHEID.
HALLELUJA en AMEN.
Durf je DOORSNEE of BIJZONDER te zijn in je aanpak?
Coach jij op aanpassen of eigenheid?
En durf je te SPELEN wie je bent?
[Door Wilma van Tuyl, eerder gepubliceerd 19-06-2012, overgenomen met toestemming van de auteur]
